Ad hominem

Апеляцыя да асобы (лац.: argumentum ad hominem — «аргумент да чалавеку») — логікавая памылка, пры якой аргумент абвяргаецца спасыланнем на характар, матыў або іншы атрыбут асобы, які прыводзіць аргумент, ці асобы, звязанага з аргументам, замест спасылання на негрунтоўнасць самога аргумента, абʼектоўныя факты альбо лагічныя разважанні.

Падраздзяляецца на віды:

• argumentum ad hominem personam («пераход на асабістасці») — прамая крытыка асабовасці альбо знявага апаненту;
• argumentum ad hominem circumstantiae — тлумачэнне пункту гледжання апаненту яго асабістымі абставінамі;
• argumentum ad hominem tu quoque («і ты гэтак жа») — спасыланне на тое, што апанент сам дзейнічае насуперак свайму жа аргументу.

Дэмагагічныя прыёмы часта ўлучае ў сябе апеляцыю да асобы.

Ad hominem супрацьпастаўляецца аргументацыя ў існасці — ad rem — ці па (абʼектоўнай) ісціне — ad veritatem. Калі argumentum ad rem скіраваны непасрэдна на абгрунтаванне даказванага зацвярджэння, то argumentum ad hominem выкарыстоўваецца з мэтай перамогі ў спрэчцы з канкрэтным апанентам ці апанентамі.